T. Lenart
Dla nastolatka w spektrum autyzmu największym stresem jest nieprzewidywalność. Święta to nagła zmiana rytmu, nowych ludzi, inne zapachy, inne zasady.
Co możesz zrobić konkretnie?
1. Stwórz prosty Plan Świąt
Na zwykłej kartce lub w telefonie:
24.12 – Wigilia: kto przyjeżdża, o której jemy, ile to potrwa
25.12 – gdzie jedziemy, o której wracamy
26.12 – dzień w domu, bez gości
Nie musi być idealny. Wystarczy ramowy.
2. Ustal bezpieczne wyjścia
Możesz w każdej chwili wyjść do pokoju.
Nie musisz siedzieć przy stole do końca.
Słuchawki są OK.
3. Jedzenie bez presji
Niech nastolatek wybierze 2–3 bezpieczne potrawy, które na pewno zje. Reszta jest opcjonalna.
Takie drobne zmiany mają ogromny wpływ na układ nerwowy i ogólne samopoczucie osoby w spektrum. Większa przewidywalność zmniejsza napięcie, daje poczucie kontroli i pomaga uniknąć meltdownu.
Przy ADHD świąteczna swoboda bardzo szybko zamienia się w rozregulowanie: złe noce, nadmiar bodźców, huśtawki emocji.
Co działa w praktyce?
1. Jedna stała pora snu
Nie musi być idealna, ale np.:
„Najpóźniej o 23:00 gasimy światło – nawet w święta.”
2. Codzienny reset ciała
Każdego dnia chociaż jedno:
15-minutowy spacer
szybki wypad z psem
krótki trening w domu
3. Jedno małe zadanie dziennie
Nie „posprzątaj całe mieszkanie”, tylko:
wynieś śmieci
nakryj do stołu
odkurz jeden pokój
Osoba z ADHD czasem potrzebuje struktury i pomocy w organizacji. A mniej chaosu w głowie to mniej konfliktów w domu!
Dla nastolatka z lękiem społecznym Wigilia może być potężnym obciążeniem. Presja rozmów, spojrzeń, ocen.
Co możesz zrobić?
1. Ustal z dzieckiem „hasło ewakuacyjne”
Jedno słowo, które oznacza: „Chcę wyjść i nie chcę tego tłumaczyć.”
2. Uprzedź rodzinę wcześniej
Krótko i spokojnie: „Miłosz może być cicho albo wyjść bez pożegnania. Czasem jest mu ciężko, nie komentujcie tego.”
3. Zrezygnuj z poprawiania. Szczególnie unikaj:
No odezwij się
Nie siedź tak
Uśmiechnij się
Co, cioci nie przytulisz?
Dziecko musi wiedzieć, że ma w tobie wsparcie i czuje się bezpiecznie we własnym domu. Nie musi walczyć o przetrwanie, a może rzeczywiście zacząć czerpać przyjemność ze spędzania czasu w otoczeniu rodziny.
Święta przy depresji często pogłębiają smutek, zamiast go zmniejszać. I to jest bardzo trudne dla całej rodziny.
Co realnie pomaga?
1. Krótkie, bezpieczne kontakty, nie tylko w Boże Narodzenie.
Nie muszą być długie rozmowy. Wystarczą:
wspólna herbata,
film,
siedzenie w ciszy.
2. Zero porównań. Unikaj:
„inni potrafią się cieszyć”
„zobacz, ile masz”
3. Jedno proste pytanie dziennie
„Jak mogę Ci dziś trochę ulżyć?”
Nie zmusisz dziecka do uśmiechu i szczęśliwej zabawy. Zaakceptuj je. Pokaż, że zawsze jesteś przy nim.
Przy zaburzeniach odżywiania Święta potrafią zmienić się w pole bitwy wokół jedzenia.
Co możesz wprowadzić?
1. Zasada nie komentujemy:
porcji,
dokładki,
wyglądu,
wagi.
2. Ustal z dzieckiem wcześniej plan
co może zjeść bez stresu,
co jest „opcjonalne”.
3. Skupienie na relacji. Rozmowy o:
filmach,
planach,
wspomnieniach, a nie o jedzeniu.
Świąteczny stół to często burza niechcianych opinii i komentarzy od całej rodziny. Nikt nie chce się dowiedzieć, że "wygląda nieco pulchnie tej zimy", a stan osoby zmagającej się z zaburzeniami odżywania może się w takich sytuacjach bardzo pogorszyć.
Jeśli widzisz, że napięcie, wycofanie, agresja lub inne trudności nie mijają po świątecznym okresie to bardzo ważny sygnał, żeby nie zostawać z tym samemu.
W Pracowni Rozwoju i Wsparcia w Starogardzie Gdańskim wspieramy rodziny, w których pojawiają się: autyzm (ASD), ADHD, lęk społeczny i nieśmiałość, depresja u młodzieży i szeroko rozumiane problemy rodzinne.
Możesz wpaść na pogaduchy przy kawie, poważną rozmowę lub konkretne treningi i warsztaty. Polecamy też grupy wsparcia, gdzie poznasz innych rodziców, którzy zmagają się z takimi samymi problemami.
Święta nie muszą być idealne. Wystarczy, żeby były bezpieczne.
Osiedle Witosa 32
83-200 Nowa Wieś Rzeczna
Starogard Gdański
tel. 691 953 200
Osiedle Witosa 32
83-200 Nowa Wieś Rzeczna
Starogard Gdański
Toni Lenart 2024